We współczesnej architekturze, podobnie jak w modzie odzieżowej panuje wielostylowość. Na czasie są zarówno domy zakorzenione w tradycji, jak i projekty budynków awangardowych. Najsilniejszy trend łączy oba te kierunki.
Willa w stylu włoskim może być również inspiracją dla budownictwa nad Wisłą. Co jest wyróżnikiem tego typu architektury i gdzie warto zrealizować projekt domu, którego wzorcem były budynki charakterystyczne dla Toskanii, Sycylii czy Umbrii?
Jednym ze współczesnych trendów architektonicznych jest czerpanie wzorców z architektury Południa Europy. Podróże m.in. do Włoch służą nie tylko wypoczynkowi czy też kontemplacji sztuki – przywozimy z nich również inspiracje architektoniczne. W przeszłości trudno było je przenieść na grunt Polski. Ograniczeniem były materiały, które w naszym chłodnym klimacie nie zawsze się sprawdzały. Obecnie dzięki nowym technologiom także u nas można zamontować choćby duże przeszklenia, które także zimą będą skutecznie chronić przed ucieczką ciepła czy też ułożyć na dachu o małym kącie nachylenia połaci dachówkę. Jedyne ograniczenie dla tego typu rozwiązań może tworzyć zastany i budowany przez lata krajobraz architektoniczny.
Willa włoska w dobrym stylu
Wille włoskie zachwycają nas rozmachem, ciepłymi barwami elewacji i dachu, rozległymi tarasami oraz dużymi przeszkleniami. Takie wyróżniki architektoniczne zachęcają do wypoczynku, doskonale łączą dom z otoczeniem – nic dziwnego, że chcemy je mieć u siebie. Dom w stylu włoskim to dom o wyważonych proporcjach, najczęściej na planie prostokąta bliskiego kwadratowi. Jeśli inspiracją było klasyczne palazzo, elewację charakteryzuje symetryczne rozmieszczenie okien. Ważną cechą, która wyróżnia dom w stylu włoskim jest przede wszystkim dach. Najczęściej płaski lub cztero- oraz dwuspadowy o niskim kącie nachylenia połaci. Ważnym elementem dachu są również wysunięte poza obrys bryły budynku okapy, choć bywają także domy włoskie choćby w stylu renesansowych palazzo z okapami zlicowanymi ze ścianą, typowe dla coraz chętniej stosowanego także w Polsce budownictwa pasywnego. Godne przenosin na grunt rodzimy są także duże przeszklenia na elewacji południowej i zachodniej, np. w postaci wysokich portfenetrów. W parze z nimi warto zastosować charakterystyczne dla włoskiego domu okiennice lub rolety żaluzjowe. Równie istotne dla willi włoskiej są strefy pośrednie – rozbudowane tarasy, także na drugiej kondygnacji oraz balkony. W budowaniu charakteru willi włoskiej ważną rolę odgrywają również materiały elewacyjne. Ich źródłem było naturalne otoczenie – stąd na dachu dachówka ceramiczna w gamie typowej dla gliny ceglastej czerwieni, a na ścianach kamień (najczęściej marmur, wapień lub piaskowiec) będący też elementem konstrukcyjnym.
Architektura Południa bliska naturze
Typowe dla Włoch wzorce architektoniczne z powodzeniem można przenieść na grunt Polski. Na dom osadzony w tej tradycji warto zdecydować się choćby na niewielkiej działce miejskiej. Jego usytuowanie w takim miejscu nie tylko nie wywoła dysonansu, ale też np. dzięki rozbudowanym strefom pośrednim, choćby charakterystycznym dla włoskich willi dużym tarasom, loggiom, balkonom czy podcieniom pozwoli na przesunięcie granic domu poza obręb jego murów. Włoska willa doskonale sprawdzi się również w krajobrazie podmiejskim – tu na dużej działce będzie zachwycać oryginalną architekturą, która dzięki swej prostocie, będzie również doskonale współgrać z dobrymi przykładami typowych dla Polski nawiązań choćby do budownictwa modernistycznego lub XIX-wiecznych willi podmiejskich. Natomiast ostrożnie należy podchodzić do przenoszenia wzorów włoskich do miejsc, które charakteryzują zrośnięte z nimi wzorce architektoniczne, na przykład kłopot może sprawić wpisanie tego typu domu w krajobraz wsi podhalańskiej.
Zdjęcia: K. Jankowska, Haas
Czy artykuł był przydatny?
Dziękujemy. Podziel się swoją opinią.
Czy możesz zaznaczyć kim jesteś?
Dziękujemy za Twoją opinię.
Zapoznaj się z produktami
