Ocieplenie od wewnątrz - Izolacja ścianek działowych - Dom Nowoczesny

Izolacyjność akustyczna pomieszczeń jest objęta normą. To oznacza, że każdy typ pomieszczeń – m.in. pokoje, pomieszczenia sanitarne, korytarze – powinny być oddzielone od siebie przegrodą o minimalnej izolacyjności akustycznej określonej przepisami. Według rozporządzenia są to kolejno parametry: 30 decybeli (dB) dla przegrody pomiędzy pokojem a pozostałymi pomieszczeniami, 35 dB dla przegrody między pokojem a pomieszczeniami sanitarnymi i w końcu 50 dB dla przegrody pomiędzy wszystkimi pomieszczeniami a korytarzem i klatką schodową. Aby zdolność izolacji akustycznej przegrody była jak najwyższa, należy porzucić minimalne wymagania i zastosować podwyższony standard, wybierając dobre materiały izolacyjne. Poszukując produktów, trzeba zwrócić uwagę na zdolność materiału do zatrzymywania dźwięków o określonej częstotliwości. Decyduje o tym współczynnik pochłaniania dźwięku alfa (α). Całkowite pochłanianie mają materiały odznaczające się α=1.00.

Żeby mieszkanie było w pełni wyciszone, jego ściany powinny być zbudowane z materiałów ciężkich – gdyż im bardziej masywna jest ściana, tym trudniej wprawić ją w wibrację. Budowa w budynku masywnych ścian (z bloczków silikatowych, gozobetonowych czy ceramicznych) wymaga jednak odpowiedniej logistyki, sprzętu i czasu, a ewentualna poprawa własności akustycznych takich ścian jest droga. Lepszym, bardziej ekonomicznym i wydajnym rozwiązaniem jest zastosowanie ścian lekkich (gipsowo-kartonowych) z tzw. „systemem sprężynowym”. W przegrodach tych przestrzeń między płytami wypełnia wełna mineralna z włókien szklanych, pełniąca rolę „sprężyny” pochłaniającej dźwięk. Ważne jest, aby przestrzeń pomiędzy płytami była wypełniona w całości i nie więcej niż nominalna szerokość profili (tzn. w profil o szerokości 100 mm, wkładamy wełnę o grubości 100 mm – nie mniej i nie więcej). Im większa grubość ścianki, tym lepsza izolacyjność akustyczna. Warto wiedzieć, że to wełna szklana ma najlepsze właściwości absorpcji dźwięku. Dlatego wełna climowool to nie tylko optymalna izolacja termiczna, ale także – izolacja akustyczna. Stosowanie tej metody niweluje potrzebę ciężkich fundamentów, zaś sucha zabudowa nie wymaga mokrych prac, co ma wpływ na wilgotność powietrza. Ewentualna zmiana zagospodarowania naszej przestrzeni również będzie łatwiejsza i szybsza (demontaż i ponowny montaż) niż wyburzanie ścian murowanych. Do tego zastosowania zalecamy wełnę mineralną climowool TW1-E. Climowool to materiał izolacyjny charakteryzujący się dużą sprężystością oraz unikalnymi właściwościami paroprzepuszczalnymi. Oddycha, utrzymując tym samym idealną wilgotność powietrza w budynku. Każda izolacja termiczna z mineralnej wełny szklanej climowool to również izolacja akustyczna, która pozwala nam słuchać muzyki, wykonywać głośne prace oraz korzystać z życia, nie zakłócając go innym.

Mineralna wełna szklana climowool dzięki swej sprężystości idealnie się dopasowuje i wypełnia przegrody, niwelując mostki termiczne. Oprócz tego dzięki długim, odpowiednio zaburzonym elastycznym szklanym włóknom materiał izolacyjny pozwala na zdecydowanie mniejszy ciężar izolacji, lepszą wytrzymałość mechaniczną (nie kruszy się tak łatwo jak wełna skalna) oraz 7-krotną kompresję, zmniejszając koszty transportu i składowania. Sprężystość wełen pozwala również na demontaż i ponowny montaż izolacji w przegrody.

Ścianki działowe charakteryzują się małą masą. Możemy je zbudować w dowolnym miejscu na stropie. Wystarczy skonstruować stalowy ruszt wypełniony wełną szklaną i obudowany obustronnie płytami gipsowo-kartonowe. Płyty zwykłe typ A nadają się do ścianek pomiędzy suchymi pomieszczeniami mieszkalnymi o maksymalnej wilgotności 70%. Płyty wodne typ Hz. zaimpregnowanych środkiem hydrofobowym stosuje się w pomieszczeniach, w których panuje podwyższona wilgotność względna do 85% (na przykład w łazience czy kuchni). Pomieszczenia te muszą mieć sprawną wentylację odprowadzającą na zewnątrz nadmiar wilgoci. Wewnątrz lekkich ścian działowych możemy ukryć zaizolowane przewody instalacyjne, co w razie awarii instalacji umożliwia łatwy dostęp do przewodów niż w przypadku ścian murowanych. Do zbudowania lekkiej ściany będą nam potrzebne poza płytami g-k również:

profile poziome U ze stali ocynkowanej montowane do podłogi i sufitu
profile pionowe C o szerokościach 75 lub 100 mm (dobieramy je w zależności od wysokości ścianki, jej funkcji czy przewidywanego obciążenia), do nich przykręcamy płyty g-k
profile ościeżnicowe UAUA do zakańczania wolnej krawędzi ścianki lub krawędzi otworów drzwiowych
taśma dźwiękoszczelna
wkręty "pchełki" do połączeń profili
kołki rozporowe szybkiego montażu do mocowania profili do podłóg, ścian i sufitów
blachowkręty do mocowania płyt g-k do profili
taśmy zbrojące z włókna szklanego do wzmacniania połączeń pomiędzy płytami i zapobiegania pęknięciom spoiny gipsowej
masa szpachlowa do pierwszego i drugiego szpachlowania, w którą wtapia się taśmę
masa wygładzająca do wykańczania połączeń płyt tak, aby nie były widoczne

Jak wykonać ścianki działowe

wyznacz położenie ściany działowej na podłodze, ścianach i stropie za pomocą poziomicy i łaty;
pamiętaj o wytyczeniu ewentualnych otworów drzwiowych;
wszystkie profile mocowane do podłoża, ścian i stropów podklej przed montażem specjalną taśmą uszczelniającą – zwiększysz dźwiękoszczelność pomieszczenia;
profile poziome zamocuj do podłogi za pomocą uniwersalnych elementów mocujących rozmieszczonych zgodnie z zaleceniami producenta konstrukcji stalowej (maksymalnie w rozstawie 100 cm);
profil pionowy włóż najpierw w dolny profil poziomy, a następnie w górny;
pamiętaj, aby profil pionowy wchodził w górny profil na głębokość co najmniej 15 mm;
przed końcowym zamontowaniem profilu pionowego sprawdź i ewentualnie skoryguj ustawienie pionu;

rozmieść wstępnie kolejne profile pionowe w odległości 60, 40 lub 30 cm (w zależności od zaleceń wybranego systemu ścianek działowych);
przykręć z jednej strony płyty g-k do konstrukcji aluminiowego stelaża, rozpoczynając od pełnej płyty o szerokości 1200 mm;
przy mocowaniu płyt koryguj położenie wcześniej wstawionych profili pionowych;
zachowaj odstęp między wkrętami mocującymi płyty g-k do profili zgodnie z zaleceniami producenta (najczęściej 200 mm);
nie stawiaj płyt bezpośrednio na podłożu – podnieś je o 10 mm
od góry pozostaw 5-milimetrową szczelinę do wypełnienia kitem elastycznym – pozwala to na kompensację drgań i ugięć stropu;
przy układzie dwuwarstwowym płyt g-k spoiny płyt w drugiej warstwie przesuń o 600 mm w stosunku do pierwszej warstwy;
ułóż wewnątrz ścianki ewentualne instalacje elektryczne lub sanitarne;

umieść starannie między profilami płyty z mineralnej wełny szklanej climowool TW1-E;
płyty z wełny szklanej TW1-E dzięki odpowiednim wymiarom (1250 x 600 mm) dokładnie i szczelnie wypełnią przestrzenie między pionowymi profilami i zwiększą izolacyjność akustyczną przegrody;
montaż płyt g-k z drugiej strony ścianki działowej rozpocznij od przykręcenia płyty o szerokości 600 mm (połowa szerokości płyty), a następnie płyt o szerokości 1200 mm;
odstęp między wkrętami zachowaj taki sam jak przy montażu pierwszej strony – po zamontowaniu płyt z drugiej strony ścianka działowa uzyska swoją ostateczną stabilność;
pamiętaj, aby na ściankach wysokich montować okładziny równocześnie z obydwu stron – zapobiegnie to deformacji ściany;
jeżeli wysokość ścianki działowej jest większa niż długość płyty, uzupełnianie dociętymi elementami płyt –nie krótszymi niż 30 cm – należy prowadzić naprzemiennie od góry i dołu ściany;
po zamocowaniu okładzin zaszpachluj szczeliny i wykończ ściany.