Zadaniem elewacji domu jednorodzinnego jest ochrona ścian przed niekorzystnym działaniem czynników atmosferycznych – powinny być więc wykonane z trwałych materiałów. Ponadto muszą pasować do stylu domu.
Tynki cienkowarstwowe to obecnie najpopularniejszy sposób na wykończenie elewacji domu. Nic dziwnego, są nie tylko dekoracyjne, ale także skutecznie chronią ściany zewnętrzne przez długie lata. Na rynku dostępnych jest kilka rodzajów tych tynków – dobieramy je w zależności od konstrukcji budynku i jego lokalizacji.
Tynki cienkowarstwowe osłaniają warstwę ociepleniową domu wykonaną w systemie ETICS, chociaż można również wykańczać nimi jednowarstwowe ściany zewnętrzne. Ich wybór nie powinien ograniczać się jedynie do wyboru koloru czy faktury, ponieważ w zależności od użytego spoiwa właściwości tynków są różne. Na przykład, gdy dom został ocieplony wełną mineralną, lepiej nie stosować tynków akrylowych, czyli mniej paroprzepuszczalnych. Natomiast styropian możemy pokryć dowolnym rodzajem tynku, ponieważ w tym przypadku to właśnie on jest największą barierą dla pary wodnej. Pod uwagę powinniśmy wziąć również odporność tynku na czynniki atmosferyczne oraz rozwój grzybów i pleśni.
Właściwości tynków cienkowarstwowych
Tynki cienkowarstwowe w zależności od użytego spoiwa dzielimy na cztery podstawowe grupy: akrylowe, mineralne, silikonowe i silikatowe. Występują jako suche mieszanki lub gotowe do użycia masy. Tworzą cienką warstwę o grubości 2-10 mmm. Chronią ściany przed działaniem niekorzystnych warunków atmosferycznych, uszkodzeniami mechanicznymi i mikroorganizmami. Czym zatem różnią się poszczególne tynki? W skład tynków mineralnych wchodzi cement, a polimery poprawiają ich elastyczność i przyczepność. Są bardzo wysoce paroprzepuszczalne i łatwe w obróbce, niestety są podatne na zabrudzenia, dlatego powinny być stosowane wyłącznie w rejonach o niedużym zanieczyszczeniu powietrza (można jednak temu zapobiec, kryjąc otynkowaną elewację farbą silikonową). Kolorystyka tynków mineralnych jest mocno ograniczona – dostępne są w kolorach białych, jasnych i pastelowych. Są jednak najtańsze z tynków cienkowarstwowych. W miejscach o większych zanieczyszczeniu powietrza można stosować natomiast tynki silikatowe, które są odporne na oddziaływanie czynników atmosferycznych. Ponadto odznaczają się wysoką paroprzepuszczalnością. Zapewniają bardzo wysoką trwałość wyprawy, są niezwykle odporne na uszkodzenia mechaniczne. Tynki te w swoim składzie mają jako spoiwo szkło wodne potasowe i dodatki plastyfikatorów. Zalecane kolory to pastele. Natomiast decydując się tynki akrylowe, mamy dowolność w wyborze koloru. Ich zaletą jest także to, że są bardzo odporne na czynniki atmosferyczne, wadą niska paroprzepuszczalność. Komponentem tynków akrylowych jest żywica akrylowa, czasami dodawane są też inne polimery. Najdroższymi tynkami są tynki silikonowe. Za wysoką ceną kryje się bardzo duża odporność na wpływy atmosferyczne, zmianę koloru oraz świetna paroprzepuszczalność i elastyczność. Ich spoiwem jest żywica silikonowa. Tynki silikonowe dostępne są w kolorach z całej palety RAL.
Tynki cienkowarstwowe odporne na pleśnie i grzyby
Elewacje domów usytuowanych w pobliżu zbiorników wodnych lub dużej ilości drzew i krzewów narażone są na zabrudzenia organiczne, glony i grzyby. Aby zapobiec zniszczeniu elewacji, warto zdecydować się na tynki mineralne lub silikatowe. Charakteryzują się silnym odczynem alkalicznym (pH ok. 12) i z tego powodu ryzyko rozwoju mikroorganizmów jest minimalne. Dobrym wyborem będą również tynki silikonowe z dodatkiem biocydów (ograniczają rozwój mikroorganizmów), a także tynków o właściwościach samoczyszczących, np. z dodatkiem dwutlenku tytanu. Producenci szukając coraz lepszych rozwiązań wciąż ulepszają swoje produkty. Innowacyjnym tynkiem jest tynk hydrofilowy, który tworzy inteligentną powłokę samoregulującą stopień zawilgocenia powierzchni. Jak twierdzą producenci tynki te skutecznie rozwiązują problem grzybów i alg, które rozrastają się na zawilgoconym tynku.
Różnorodne elewacje dzięki tynkom cienkowarstwowym
Kolor tynku uzależniony jest m.in. od rodzaju spoiwa – najuboższa jest kolorystyka tynków mineralnych i silikatowych. Dlatego jeśli zależy nam na nasyconych kolorach, zdecydujmy się na barwne akryle i silikony lub białe tynki mineralne, które zostaną pomalowane. Wybierając tynki, należy wziąć pod uwagę nasłonecznienie elewacji. Z tego powodu na mocno nasłonecznionych elewacjach nie należy stosować tynków w ciemnych kolorach, ponieważ szybko ulegną zniszczeniu. Unikajmy również wykończania ich tynkami barwionymi pigmentami organicznymi – szybko zblakną na słońcu. Dzięki tynkom cienkowarstwowym ścianom zewnętrznym możemy nadać różną fakturę – kruszywa w nich zawarte różnią się rozmiarem ziaren, wielkością, a także ilością. Najpopularniejsze to nakrapiana, rustykalna czy mozaikowa. Możemy również zdecydować się na tynk przypominający drewno, metal, cegłę czy kamień. Pamiętajmy, że im większa ziarnistość tynku, tym bardziej chropowata będzie faktura – nierówności i zagłębienia to miejsca gromadzenia się kurzu, brudu i mikroorganizmów.
zdjęcia: Baumit, fotolia.com, K. Jankowska
Czy artykuł był przydatny?
Dziękujemy. Podziel się swoją opinią.
Czy możesz zaznaczyć kim jesteś?
Dziękujemy za Twoją opinię.
Zapoznaj się z produktami
