Artykuł: Nowoczesne produkty do przygotowywania podłoża pod posadzki

Nowoczesne produkty do przygotowywania podłoża pod posadzki

Bazą każdego pomieszczenia jest posadzka. Jest ona najbardziej eksploatowaną powierzchnią, dlatego też podłoże pod posadzki powinno być odpowiednio przygotowane. Nowoczesne produkty pozwalają na solidne wykonanie wszystkich warstw podłogi.

Mianem podłogi powszechnie określa się górną wierzchnią warstwę użytkową, tę, po której chodzimy. Dla bardziej „wtajemniczonych” jest to posadzka, jeden z jej elementów. Natomiast podłoga to, oprócz warstwy wierzchniej, wszystkie znajdujące się pod nią warstwy. Ta układana bezpośrednio na gruncie musi dobrze zaizolowana termicznie i przeciwwilgociowo. W większości przypadków z powodzeniem sprawdzi się tradycyjny układ warstw konstrukcyjnych, czyli dolna płyta podkładowa (betonowa), spoczywająca na zagęszczonym piasku, na której ułożona jest izolacja termiczna z górną warstwą wylewki. Nie wolno zapomnieć o odpowiednich warstwach izolacji przeciwwilgociowej. Zadbajmy, by wszystkie warstwy, które tworzą podłoże pod posadkę zostały wykonane z dobrych materiałów i z odpowiednią dbałością, gdyż wszelkie późniejsze zmiany są uciążliwe, a czasem wręcz niemożliwe.

Warstwę izolacji przeciwwilgociowej obowiązkowo musimy wykonać na pierwszej płycie betonowej. Dobrą praktyką jest także ułożenie drugiej warstwy na izolacji cieplnej. Nie jest to jednak obowiązkowe, chociaż zapewni większe bezpieczeństwo w razie miejscowych uszkodzeń izolacji dolnej (rozerwań, których nie zauważyliśmy przed układaniem ocieplenia). 

Izolacja przeciwwilgociowa podłogi – pierwsza warstwa podłoża pod posadzki

Na betonowej płycie podkładowej układa się izolację przeciwwodną. Nowoczesne posadzki chronione są w ten sposób przed podciąganiem kapilarnym wilgoci z gruntu. Standardowo właściwą izolację podłogi wykonuje się z papy termozgrzewalnej lub papy asfaltowej mocowanej podłoża za pomocą dyspersji asfaltowo-kauczukowej. Izolacja przeciwwilgociowa posadzki może być również zastosowana w postaci grubej folii polietylowej, którą mocuje się za pomocą lepików na bazie asfaltu lub klejów. Jednak jest ona cienka i narażona na przecięcia, dlatego też bardzo starannie należy wyrównać podłoże, na którym je układamy. Samodzielną powłokę izolacyjną mogą stanowić także lepiki i emulsje – rozprowadzoną warstwę należy wzmocnić flizeliną lub siatką polipropylenową, stapiając się z płynną masą, idealnie ją scala. Do wykonania izolacji przeciwwilgociowej tworzącej pierwszą warstwę podłoża pod posadzki możemy użyć również tzw. płynnych folii. Produkowane są na bazie żywic polimerowych lub modyfikowanych asfaltów. Innym sposobem na hydroizolację jest użycie mineralnej zaprawy wodoszczelnej (nazywana jest również mikrozaprawą uszczelniającą lub szlamem). Zaprawa jest wygodna w formowaniu, gdyż nakłada się ją w stanie półpłynnym – metodą natryskową (jest to najbardziej ekonomiczny sposób) lub za pomocą szpachli lub pędzla. 

Izolacja termiczna – niezbędna warstwa podłoża pod posadzki

Powinna charakteryzować się wysokimi właściwościami, zapewniającymi zarówno ochronę wnętrz przed ucieczką ciepła przez podłogę, jak i wytrzymałość mechaniczną samego materiału izolacyjnego na nacisk warstwy podkładu wyrównującego. Izolację cieplną wykonuje się najczęściej z twardego styropianu. Można w tym celu stosować twarde płyty styropianowe EPS 100 (polistyren ekspandowany),  a także płyty XPS (polistyren ekstrudowany). Różnica między tymi materiałami związana jest bezpośrednio z technologią ich produkcji, co przekłada się na znacznie większą twardość płyt XPS oraz ich lepsze właściwości izolacyjne (mniejszy współczynnik przewodzenia ciepła dla płyt XPS). Polistyren ekstrudowany dzięki zamkniętokomórkowej strukturze nadaje się do stosowania w warunkach podwyższonej wilgotności.

Do zaizolowania podłogi możemy również zastosować płyty z wełny mineralnej. Panuje przekonanie, że izolacje z niej wykonane są „zdrowsze” niż te ze styropianu, gdyż pozwalają „oddychać” poszczególnym partiom domu. Ponadto wełna jest jest niepalna, ognioodporna, nie ulega korozji biologicznej i chemicznej, nie chłonie również wilgoci z powietrza.

W pomieszczeniach o dużej wilgotności (np. pralnia), tę warstwę podłoża pod posadzki należy dodatkowo pokryć membraną paroszczelną. 

Wylewka – wyrównująca warstwa podłoża pod posadzki

Inaczej jastrych, szlichta lub gładź to warstwa wyrównująca i dociskająca podłoże, chroni także ułożone pod nią izolacje przed zniszczeniem. W domach jednorodzinnych zalecane jest wykonanie tzw. podłogi pływającej – izolacje wykonuje się zarówno na stropie, jak i wzdłuż ścian (układane są opaski do wysokości planowanej wylewki). W taki sam sposób wykonuje się wylewkę dla ogrzewania podłogowego. Jedyna różnica polega na zastosowaniu innego materiału – w przypadku ogrzewania podłogowego musi on być odporny na procesy rozszerzenia i kurczenia związanie z podgrzewaniem instalacji. Aby skrócić czas przekazywania ciepła do pomieszczenia, wylewka powinna być jednolita i pozbawiona powietrza. Warunki te spełniają między innymi wylewki anhydrytowe, które są samopoziomujące, tzn. po wylaniu od razu uzyskuje się gładką i równą powierzchnię. Nie wymagają więc dodatkowego szlifowania oraz innych prac związanych z jej wypoziomowaniem. Zaletą wylewki anhydrytowej jest także to, że łatwo i szybko się ją wykonuje. Ponadto szybko wysycha. Aby powierzchnia była solidna, trwała i gładka wystarczy już 3,5-centymetrowa warstwa (przy ogrzewaniu podłogowym jest to minimum 5 cm).

Tradycyjne wylewki cementowe – stosowane są nadal często jako podłoże pod posadzki – również dostępne jako samopoziomujące. Sprawdzą się także w pomieszczeniach, gdzie zastosowano ogrzewanie podłogowe. Niestety ich czas schnięcia jest dość długi. Decydując się na wylewkę cementową, najlepiej jest wybrać tę, która zawiera tzw. uszlachetniacze. Spowodują one szybsze schnięcie lub zwiększoną wytrzymałość. Na rynku dostępne są również wylewki szlachetne – stosuje się je nie jako podkład, lecz od razu jako posadzki.

Zamiast wylewki można zastosować płyty jastrychowe – metoda „na sucho”. Wykonane są z gipsu z dodatkiem włókien szklanych lub warstw kartonu. Płyty układa się na warstwie izolacji termicznej metodą „na mijankę”. Zaletą takiego rozwiązania jest to, że nie potrzeba czasu, aby ta warstwa wyschła, czyli nie ma przestojów w prowadzeniu prac wykończeniowych.

zdjęcia: Austrotherm, Atlas, BTB, Knauf


Czy artykuł był przydatny?

Dziękujemy. Podziel się swoją opinią.

Czy możesz zaznaczyć kim jesteś?

Dziękujemy za Twoją opinię.

Czytaj także

Zamów nasz newsletter i bądź na bieżąco z aktualnymi trendami w budownictwie jednorodzinnym! 

Na naszym portalu znajdziesz wskazówki, jak przygotować się do budowy domu i sprawnie przejść przez wszystkie jej etapy. Dowiesz się też wszystkiego o nowoczesnej organizacji budowy. W jednym miejscu uzyskasz profesjonalnie wyselekcjonowaną wiedzę z rynku materiałów budowlanych, która pozwoli Ci wybrać produkty wysokiej jakości, sprawdzone przez innych inwestorów. U nas poznasz sposoby, jak zrealizować swoje przedsięwzięcie szybko i bez błędów!