Łazienka na wiele lat - Knauf

ŚCIANA ODPORNA NA WODĘ: wodoodporna płyta cementowa AQUAPANEL®Indoor

Łazienka to miejsce, w którym wilgotność powietrza jest większa niż w innych miejscach w domu. Dlatego bezwzględnie należy stosować tu płytę gipsowo-kartonową impregnowaną (GKBI), nazywaną często, z uwagi na jej kolor,  płytą „zieloną”. Dzięki impregnacji rdzenia i kartonu płyta GKBI posiada dziesięciokrotnie mniejszą chłonność aniżeli standardowa płyta GKB. Płyta „zielona” nie jest jednak całkowicie wodoodporna. Dlatego w miejscach bezpośredniego działania wody, takich jak okolice umywalki i wanny oraz kabiny prysznicowe, na płytę GKBI należy położyć folię w płynie Flaechendicht lub zastosować wodoodporną płytę cementową Aquapanel Indoor. Stanowi ona trwałą okładzinę ścian, sufitów i wszelkiego rodzaju przegród budowlanych wznoszonych na konstrukcji metalowej. Jej treść stanowi cement, dzięki czemu jest w 100% wodoodporna, co z kolei nadaje jej odporność na pęcznienie, kruszenie, powstawanie grzybów i pleśni. Te właściwości predystynują ją do zastosowania właśnie w pomieszczeniach szczególnie narażonych na oddziaływanie wilgoci: w łazienkach i kuchniach AQUAPANEL® Indoor daje możliwość okładzinowania materiałem o ciężarze 50 kg na m2 ściany (np. płytki ceramiczne lub okładziny z kamienia naturalnego). W przypadku okładzinowania płytkami ceramicznymi wymagana jest tylko jedna warstwa płyt cementowych, przy standardowym wymogu stosowania podwójnej okładziny z płyty gipsowo-kartonowej. Ściany oraz wszelkie obudowy w łazienkach wykańczane są najczęściej glazurą. Z uwagi na jej ciężar ważne jest, aby elementy wykonane w technologii suchej zabudowy posiadały odpowiednią sztywność. Aby poprawić ten parametr, zaleca się stosowanie dwóch warstw  płyty pod wszelkie okładziny ceramiczne.

Montaż i zastosowanie

Montaż AQUAPANEL® Indoor jest prosty— porównywalny z montażem płyt gipsowo-kartonowych. Płyty AQUAPANEL® można giąć, poprzez mechaniczne kruszenie "na sucho". Gięcie jest technicznie bardzo proste i nie wpływa na parametry odpornościowe produktu. Minimalne promienie gięcia to 3 m dla płyty 900x1200 mm lub 1 m dla pasków płyty o szerokości 300x1200 mm. AQUAPANEL® Indoor może być okładzinowana płytkami ceramicznymi, ale również gładziami cementowymi lub cementowo-wapiennymi oraz tapetą z włókna szklanego. Cementowa płyta AQUAPANEL® Indoor jest materiałem porowatym przez co ogranicza powstawanie wody kondensacyjnej na powierzchniach ścian i sufitów. Daje możliwość montażu na dowolnej konstrukcji stalowej lub drewnianej. Systemowe rozwiązania z zastosowaniem płyty cementowej AQUAPANEL® Indoor pozwalają wykorzystać zalety lekkiej zabudowy przy wykonaniu sufitów podwieszanych, ścian działowych i instalacyjnych oraz wszelkiego rodzaju obudów, co oznacza obniżenie kosztów robocizny, szybszą realizację inwestycji, a w konsekwencji wcześniejszą jej amortyzację. Atutem dla inwestora, który decyduje się na zastosowanie tych płyt jest także wieloletnie, bezawaryjne użytkowanie pomieszczeń, które przez długie lata pozostają nie tylko funkcjonalne ale i estetyczne.  Wyeliminowanie remontów oznacza również wykluczenie strat na skutek zawieszenia działalności na czas prac remontowych. Warto więc podjąć mądrą, perspektywiczną decyzję co do wyboru materiałów i technologii już na etapie projektowania.

Obudowa wanny. Estetyka i trwałość wykończenia łazienki zależy w równej mierze od wyboru odpowiednich materiałów jak i prawidłowej technologii wykonania. Poniżej przedstawiamy opis, który mówi, jak krok po kroku wykonać obudowę wanny. Do obudowy wanny możemy przystąpić po wcześniejszym jej ustawieniu i podłączeniu. 

• Zaczynamy od wytrasowania miejsca, w którym będziemy mocować profile UW i CW. Podczas trasowania musimy wziąć pod uwagę, że nasza konstrukcja będzie obłożona podwójną warstwą płyty GKBI oraz okładzinę ceramiczną, a w efekcie końcowym licowała z brzegiem wanny (fot. 1). 
  
• Następnie docinamy i oklejamy taśmą akustyczną profil UW (fot. 2).
  
• Mocujemy go do podłogi we wcześniej wytrasowanym miejscu (fot.3). 

• Kolejna czynność to mocowanie profilu CW w pionie do ściany (fot.4). 
• Potem docinamy słupki z profilu CW i rozstawiamy je max co 40 cm. Od góry zamykamy konstrukcję profilem UW (fot. 5). 
  
• Musimy również pamiętać o wyznaczeniu miejsca na rewizję i rozmieścić tak pionowe słupki konstrukcji, aby nie trzeba było ich ciąć podczas mocowania rewizji. W przypadku, kiedy mamy małą wannę i jej rant jest wąski, konstrukcję możemy wykonać za pomocą profili UD i CD. W takiej sytuacji wykonujemy konstrukcję obwodową za pomocą profilu UD. Konstrukcję zagęszczamy profilem CD (fot. 6). 

• Poszczególne profile pionujemy i skręcamy ze sobą za pomocą wkrętów LB 3,5x9,5, nazywanych często „pchełkami” (fot. 7). 
  
• Możemy przystąpić do przykręcenia płyt. Montujemy 2  warstwy. Pierwszą przykręcamy wkrętami TN 25 max co 60 cm, drugą wkrętami TN 35 (fot. 8). 
  
• W przypadku  połączeń na płycie w pierwszej warstwie, należy łączenia płyt w drugiej warstwie przesunąć o 40 cm.  Szpachlujemy połączenia płyt zarówno w pierwszej jak i w drugiej warstwie. Efekt końcowy: obudowa wanny przygotowana do ułożenia glazury (fot. 9)

JAK WYKONAĆ HYDROIZOLACJĘ W ŁAZIENCE 

Folia w płynie Knauf Hydro Flex. Płytki ceramiczne nie gwarantują pełnej ochrony podłoża przed wilgocią. Chociaż same płytki są odporne na wilgoć, to fugi między nimi już nie. Przenikająca do podłoża woda może powodować rozwój grzybów i pleśni w pomieszczeniach wilgotnych, takich jak łazienki, kuchnie, pralnie czy toalety. Aby tego uniknąć, pod płytkami na ścianach oraz podłogach należy wykonać hydroizolację z folii w płynie Knauf Hydro Flex. Zabezpieczamy nią ściany i podłogi wokół umywalek, wanien, toalet i kabin prysznicowych. Ściany wokół wanny i umywalki wystarczy zaizolować do wysokości nieco ponad baterią, jednak dla optymalnego zabezpieczenia ściany można wykonać hydroizolację aż do sufitu. Folię w płynie należy obowiązkowo położyć na wszystkich zabudowach z płyt gipsowo-kartonowych np. na obudowie wanny lub stelaża podtynkowego WC. Hydro Flex oprócz właściwości hydroizolacyjnych zapobiega odspajaniu płytek od podłoża. Folia tworzy elastyczną powłokę, która zachowuje się podobnie jak guma. W blokach zdarza się, że gdy któryś z najbliższych sąsiadów remontuje mieszkanie, wszystkie ściany wibrują, co może powodować odspajanie się płytek lub powstawanie pęknięć. W takich sytuacjach warstwa z folii w płynie niweluje drgania i zapewnia dodatkową ochronę okładzin. 

Wykonanie hydroizolacji jest łatwe i nie wymaga stosowania specjalistycznych narzędzi. Ważne, aby prawidłowo przygotować podłoże, na którym będzie nakładana folia - usunąć niestabilne części, odtłuścić powierzchnię i zagruntować. Do podłoży mocno chłonnych, pylących lub słabo związanych należy użyć preparatu głęboko gruntującego. Mniej wymagające, standardowe powierzchnie można zagruntować bezpośrednio przy użyciu Knauf Hydro Flex, rozcieńczonej w stosunku 1:4 z wodą. Folia jest gotowa do użycia od razu po otwarciu, wystarczy dokładnie wymieszać zawartość opakowania. Folię nakładamy dwuwarstwowo. Aby uzyskać właściwą izolację podłoża, powłoka powinna mieć grubość min. 1 mm. Przy połączeniach ścian i ścian z podłogą stosujemy dodatkowo taśmę uszczelniającą Knauf. Po upływie ok. 12 godzin od naniesienia ostatniej warstwy folii Knauf Hydro Flex możesz przyklejać płytki. Pamiętaj, aby nie uszkodzić powłoki hydroizolacyjnej!

Środek gruntujący Knauf Spezialhaftgrund Specjany dzięki bardzo dużej zdolności penetracji zalecany jest do podłoży chłonnych i pylących. Zwiększa przyczepność przy układaniu płytek i szpachlowaniu, nadaje się do gładkich i niechłonnych podłoży (np. stare płytki, asfalt). Tworzy doskonałą blokadę dla wilgoci przy podłożach drewnianych, ułatwia przyczepność przy chłonnych podłożach (np. piaskowiec, beton komórkowy). Powierzchnia pokryta Knauf Spezialhaftgrund Specjalnym środkiem gruntującym, który minimalizuje powstawanie pęcherzyków powietrza podczas szpachlowania, nadaję się do wnętrz i na zewnątrz, koncentrat nie zawiera rozpuszczalników. Można go stosować na nośne, zwarte, suche, mocne, czyste i wolne od kurzu i pyłu oraz innych środków zapobiegających przyleganiu (np. olej, klej do tapet itp.) podłoża wewnątrz i na zewnątrz budynków. Trwałe i wodoodporne powłoki malarskie należy zmatowić, oczyścić. Powłoki nie odporne na wodę usunąć. Przed użyciem zawsze dobrze wymieszać zawartość opakowania. Środek gruntujący zmieszać z wodą według proporcji podanych w parametrach technicznych. Nakładać za pomocą pędzla, miękkiej rolki lub szczotki i pozostawić do wyschnięcia, czas wysychania zależy od temperatury i wilgotności w pomieszczeniu oraz od chłonności podłoża, ale zawsze wynosi minimum 3 godziny.

Elastyczny szybkowiążący klej do płytek Knauf K6 Quick zalecany jest do mocowania ściennych i podłogowych płytek ceramicznych w pomieszczeniach sanitarnych. Klej nanosić na podłoże uprzednio zagruntowane za pomocą pacy zębatej. Dobór wielkości zębów pacy uzależniony jest od wielkości płytek. Powierzchnie mało obciążone wskazane jest, aby powierzchnia przyklejanej płytki była pokryta w min. 70% powierzchni. Przy aplikacji kleju na zewnątrz budynku należy stosować metodę kombinowaną tzn. poza rozprowadzeniem kleju po podłożu przy pomocy pacy zębatej, należy gładką stroną pacy nałożyć cienką warstwę zaprawy na spodnią część płytki (należy pokryć w 100% klejem). Czas kładzenia płytek max. 20 minut. Jeśli tworzy się kożuch (dotknąć powierzchnię kleju i sprawdzić jego lepkość palcem) należy ponownie nałożyć klej. Ułożenie płytek można jeszcze korygować przez ok. 10 minut. Fugować dopiero po wyschnięciu kleju. Chodzenie po płytkach oraz fugowanie: najwcześniej po 4 godzinach. Nie przerabiać przy temperaturze poniżej +5°C, wyłączyć ogrzewanie podłogowe 24 godziny przed kładzeniem płytek na podłogę albo zmniejszyć do temperatury +15°C. Po 28 dniach od klejenia można stopniowo podwyższać temperaturę. Przy dużych powierzchniach na zewnątrz należy zaplanować szczeliny dylatacyjne.

Knauf Fuga elastyczna to zaprawa odporna na wodę do fugowania słabo chłonnych lub niechłonnych płytek ceramicznych ściennych i podłogowych o spoinach 2-15 mm szerokości, mocowanych na nieodkształcalnych podłożach, tam gdzie jest wymagana wodoszczelność. Przed fugowaniem krawędzie płytek należy oczyścić z pozostałości zaprawy klejącej oraz wszelkich zabrudzeń. Spoinowanie należy przeprowadzić dopiero po całkowitym wyschnięciu i stwardnieniu zaprawy mocującej płytki ceramiczne. Fugę elastyczną wciskać diagonalnie w szczeliny między płytkami za pomocą gumowej packi. Po wstępnym przeschnięciu zaprawy należy ją wygładzić wilgotną gąbką często płukaną. Należy pamiętać o zachowaniu połączenia z krawędziami płytek, pozostały wyschnięty nalot usunąć suchą szmatką. nadmierna ilość wody użyta do zarobienia zaprawy może powodować pękanie i obniżenie wytrzymałości spoin. Zawilgocenie podłoża pod płytkami, niejednakowe dozowanie wody, zbyt intensywne wygładzanie spoiny i niejednorodne warunki przesychania mogą powodować różnice w kolorystyce spoin. Dla uzyskania pełnej wytrzymałości fugę zrosić kilkakrotnie wodą. Fuga Knauf jest odporna na powstawanie grzybów, pleśni i glonów. Posiada 24 trwałe kolory. Jest łatwa do utrzymania w czystości. Oferowana jest w wiaderkach 1 kg i 5 kg, w których znajdują się woreczki foliowe z fugą. System podwójnych opakowań ułatwia przygotowanie zaprawy do użycia oraz mieszanie, a także umożliwia zachowanie prawidłowej kolejności dozowania.

Knauf Silikon sanitarny służy do wypełniania spoin między płytkami ceramicznymi w narożach ścian i w połączeniach ścian z posadzką oraz do wypełniania szczelin między płytkami a urządzeniami sanitarnymi. Zapewnia szczelne połączenie w miejscach, gdzie zwykłe spoiny ulegają pęknięciom. Dzięki trwałej elastyczności i wodoodporności, nadaje się do uszczelniania dylatacji przechodzących przez pomieszczenia mokre. Knauf Silikon sanitarny przeznaczony jest do stosowania w łazienkach, kuchniach, toaletach, kabinach prysznicowych, a także na zewnątrz budynków. Materiał ma znakomitą przyczepność do suchych, mało nasiąkliwych podłoży takich jak: szkło, szkliwione płytki ceramiczne, elementy porcelanowe, fajansowe i emaliowane. Nie należy go stosować do klejenia akwariów, luster i korodujących metali (ołowiu, miedzi, cynku, żelaza). Uszczelniane powierzchnie muszą być suche i wolne od tłuszczy, bitumów, pyłów. Istniejące zabrudzenia i ewentualne pozostałości poprzednich uszczelnień należy usunąć. Zatłuszczone powierzchnie trzeba zmyć rozpuszczalnikiem. Podłoża porowate i chłonne należy zagruntować środkiem gruntującym pod silikon. Szczeliny można okleić taśmą samoprzylepną co ułatwi usuwanie zabrudzeń silikonem. W przypadku uszczelniania dylatacji, w szczelinę należy wcisnąć okrągły profil z pianki polietylenowej, tak aby wypełnienie silikonem przylegało nie spodem, a tylko bokami do przemieszczających się elementów. Silikon należy wyciskać z kartusza specjalnym pistoletem. Szczeliny trzeba wypełniać w sposób ciągły, nie pozostawiając w nich pustych przestrzeni. W ciągu 5 minut powierzchnię wypełnienia należy spryskać wodnym roztworem detergentu i wygładzić podobnie zwilżanym narzędziem, usuwając jednocześnie nadmiar materiału. Spoina powinna mieć kształt uniemożliwiający gromadzenie się na niej wody. Świeże zabrudzenia silikonem należy zmyć spirytusem, stwardniałe można usunąć tylko mechanicznie.