Nowoczesna instalacja wodno-kanalizacyjna służy nie tylko pozyskiwaniu czystej i zdrowej wody, to także automatyczne systemy nawadniana ogrodu i skuteczne sposoby odprowadzania ścieków. Jak płacić mniej za wodę? Czy warto zainwestować w przydomową oczyszczalnię ścieków?
W każdym gospodarstwie domowym produkowane są ścieki bytowo-gospodarcze i jeśli jest taka możliwość muszą być odprowadzane do sieci kanalizacyjnej. Wykonanie przyłącza nie jest trudne, jednak aby kanalizacja zewnętrza działała prawidłowo, należy trzymać się pewnych wytycznych.
Aby odprowadzać ścieki gospodarczo-bytowe do sieci kanalizacyjnej, należy od eksploratora sieci uzyskać warunki podłączenia – wskazują one miejsce i rzędną wykonania kanalizacji. Podłączenie może być zrealizowane albo poprzez włączenie do studzienki, albo bezpośrednio do istniejącego kolektora kanalizacyjnego. Studzienka kanalizacyjna może być wykonana z kręgów betonowych, ale najczęściej stosuje się modele z tworzywa o średnicy 325 lub 425 mm. Pamiętajmy, że odcinek instalacji kanalizacyjnej – między domem a kanałem ulicznym – musi być ułożony poniżej strefy przemarzania i minimum 2-procentowym spadkiem. W kanalizacji zewnętrznej stosuje się elementy z PVC, PP lub HDPE. Mają one dość dużą średnicę i grube ścianki, dzięki czemu są bardziej wytrzymałe na obciążenia mechaniczne niż rury w kanalizacji wewnętrznej.
Połączenie kanalizacji zewnętrznej ze studzienką
Z podłączeniem kanalizacji zewnętrznej do studzienki betonowej nie będzie stwarzało problemów, jeśli podczas wykonywania studzienki zostały przewidziane króćce dla przyłączy – po prostu korek kanalizacyjny zastępujemy bosym końcem rury i kontynuujemy układanie rur aż do miejsca, gdzie kanalizacja zewnętrzna łączy się z wewnętrzną. Gdy w studzience betonowej nie przewidziano króćów, musimy w ściance przygotować otwory. W otworze osadzamy tuleję – połączenie musi być szczelne.
Studzienki z tworzywa sztucznego najczęściej wyposażone są w króćce o średnicy 110-200 mm – więc połączenie nie jest skomplikowane. Jeśli nie ma króćców, w zbiorniku wycinamy otwory, co jest dużo łatwiejsze niż w przypadku studzienki betonowej i nie wymaga użycia specjalistycznego sprzętu – wystarczy piła wyrzynarka. W otworze należy umieścić uszczelkę, a następnie kielich in situ, w który wsuwamy bosy koniec rury.
Przyłącze kanalizacyjne z kolektorem
Gdy w miejscu włączenie przyłącza do kolektora znajduje się wcześniej zaślepiony króciec, np. trójnik czy zaślepione odgałęzienie nasadowe, to postępujemy identycznie jak w wyżej opisanych przypadkach – zastępujemy je bosym końcem rury. Jeśli połączenie nie zostało przygotowane, to przyłącze wykonuje się za pomocą odgałęzienia nasadowego umożliwiającego np. połączenie rur do 160 do kolektorów z PVC o średnicy 200-360 oraz rur dn200 do kolektorów o średnicy 250-400. Jeśli w kanalizacji w kanalizacji zewnętrznej zastosowano rury z innych materiałów to należy zastosować systemowe odgałęzienia nasadowe i kształtki przejściowe na system PVC.
Studzienki inspekcyjne na przyłączach
Bardzo często przy granicy działki oraz w przypadku długich przyłączy czy zmian kierunku przebiegu rur stosuje się studzienki inspekcyjne. Zazwyczaj są to modele o przekroju 315, 425 i 600 mm. Składają się z kinety (przelotowej, zbiorczej lub połączonej z dopływem prawym bądź lewym) oraz trzonowej rury karbowanej.
zdjęcia: fotolia.com